Tering naar de nering zetten

Ik vind uitspraken, gezegden, wijsheden en spreekwoorden altijd erg interesant, ik hou daar wel van. Als ze tenminste op de juiste manier gebruikt worden. Een beetje beeldspraak vind ik ook altijd wel mooi. Aan sommige uitspraken heb ik een hekel, en dan wel een verschrikkelijke hekel. In deze crisistijd krijg ik in meerdere contacten, ik herhaal “in meerdere contacten” , steeds deze uitspraak te horen: tering naar de nering.

Omdat stichtingen en organisaties te lijden hebben onder de financiele crisis is het duidelijk dat ook de inkomsten minder worden. Ook is het zo dat armoede en vooral in geval van ziekte of bijvoorbeeld een beperking ,toeneemt. Dat is allemaal tegenstrijdig. Ik hou het hier bij Roemenië, want dat is het land waar ik werk. Ik snap uiteraard heel goed wat mensen bedoelen met deze uitspraak, maar ja, we verkopen geen schroefjes, maar werken met mensen. Ik begrijp ook dat als je niet dagelijks met dit soort werkzaamheden bezig bent of misschien in een andere cultuur werkt, het ook allemaal niet zo makkelijk te begrijpen is. Juist daarom besteed ik er aandacht aan.

Als er een kankerpatientje om hulp vraagt, vaak kinderen, of er ernstige problemen zijn binnen een gezin, kinderen die hard therapie nodig hebben, of mensen die hun kinderen niet te eten kunnen geven, uit hun appartamenten gezet worden en veel meer van dit soort problemen, en bij ons terecht komen dan lijkt me de uitspraak : tering naar de nering niet erg op z’n plaats…..  Als gevestigde organisatie heb je toch de plicht om op één of andere manier een (gezamelijke) oplossing te zoeken, naar de mensen te luisteren, kortom te weten dat veel van onze medemensen in hele moeilijke omstandigheden moeten leven. Daar moeten we waardig en humaan mee omgaan, daarom heb ik dus een hekel aan deze uitspraak.