Ontwikkelingen

Het laatste halfjaar zie ik een aantal ontwikkelingen die nu niet bijzonder positief zijn te noemen. Ik heb het maar even niet over de credietcrisis, roemenie heeft al 20 jaar te maken met een crisis, maar over de toenemende armoede.  Ik zie een behoorlijke toename van gezinnen die niet meer rond kunnen komen.

In de eerste plaats groeit de werkeloosheid door het sluiten van een heel aantal bedrijven in Bacau. Dat heeft er zeker mee te maken. In de afgelopen 14 jaar heb ik heel wat meegemaakt wat armoede betreft. Maar nu is er opnieuw een periode waar we merken dat mensen wel willen maar echt niet kunnen. Het gaat hier veelal over gezinnen die al aan het randje van de armoede leefden en nu door ziekte, ontslag of andere redenen  niet meer voor hun kinderen kunnen zorgen.

In de eerste drie weken van 2009 zijn er 44 kinderen achtergelaten aan de zorg van de staat, op dit moment wordt er gesproken dat er 5 gevallen van verlating per dag zijn. Dat is alleen in de provincie Bacau. De provicie Iasi staat er niet veel beter voor daar gaat het alleen al in 2009 over een aantal honderden kinderen.

Ieder geval is anders, ieder heeft zijn/haar motieven. Ik ga er ook niet over oordelen maar het is wel heel duidelijk dat als men niet meer voor de kinderen kan zorgen, en ze afgestaan worden, er sprake is van wanhoop. Wanhoop die we iedere keer constateren bij ouders en gezinnen.

Een goed ondersteuningsplan kan de ouders helpen, maar ja, wie zet dat in als iedereen zijn excuus klaar heeft? De financiele crisis wordt nu te pas en te onpas gebruikt om onder verantwoordingen uit te komen.

Honderden kinderen worden achtergelaten in Roemenie omdat ouders er niet meer voor kunnen zorgen…….. Reorganisatie, bezuinigingen en budgetbeperkingen zijn aan de orde van de dag, daar is iedereen mee bezig, het is tenslotte crisis, waarom zouden we ons nog druk maken over deze kinderen?  Een verschrikkelijke en angstige ontwikkeling.