Een moment

Soms zijn er momenten die je aan het denken zetten. Meer dan normaal. Twee weken geleden kwam ik met goede moed terug uit Nederland. Goede besprekingen en ontmoetingen. Twee weken later is er van die goede moed weinig meer over. Dan is het net of er iemand met een hamer op je hoofd ramt. Elke dag weer. Je denkt een weg in te slaan maar dat blijkt dan toch niet de juiste richting te zijn. Het is een periode waar alles overhoop ligt. Een periode waar besluiten moeten worden genomen over dingen die of niet gezegd zijn of veel te laat in werking zijn gezet. Waar verantwoordelijkheden verschoven worden door het missen van oplossingen. Nee, ik ben niet depressief, maar wel teleurgesteld. Teleurgesteld in dingen die je gezamenlijk probeert te bereiken. Maar zeker ook door dingen die aangenomen worden, zonder de juiste informatie of analyse. Dat is het grootste probleem, iets aannemen zonder het maken van een juiste analyse geeft altijd een onjuist beeld van een situatie.