Van drugs naar bouwen in Roemenië!
De Roemeense krant Adevarul heeft een interview gedaan met onze vriend Johan. Het artikel is geschreven door Olimpia Filip en vertaald door A.Muit. Voor de link naar het originele artikel: klik hier.
Een voormalig drugsverslaafde en dakloze uit Nederland nu bouwer van huizen voor de armen in Bacau!
Johan Bergman (53) is een Nederlander uit de stad Nijmegen. Bijna 15 jaar had hij een onzeker bestaan. Hij raakte zijn huis kwijt waarna hij jarenlang verslaafd was aan cocaine en alcohol.
De behoefte aan geld bracht hem tot verschillende vormen van diefstal en het gebruik van de drugs had gewelddadig gedrag als gevolg. Zeven jaar bracht hij door in zeven verschillende gevangenissen in Nederland. 10 jaar geleden vond hij het genoeg en zei: STOP zo gaat het niet verder, hij maakte een nieuw begin. Nu komt hij al meer dan twee jaar in Bacau om arme mensen uit de wijk Izvoare te helpen bij de reparatie van hun huizen.
Zijn vrienden uit Nijmegen noemen hem Tuc. Dat heeft hij te danken aan de zoute koekjes die hij vaak eet. Het is een relatief korte en massieve man die veel praat. Hij lacht graag en houd ervan om uren verhalen te vertellen. Hij geeft toe dat de emotie hem parten speelt als hij met “vreemden” spreekt.
Wie hem nu leert kennen heeft geen idee dat over het leven van Tuc een roman geschreven kan worden. Hij ging van het ene uiterste naar het andere. Van drugs, alcohol, geweld en diefstal naar hulp aan zijn naasten. Hij doet het met hart en ziel. Hij slaagde erin om te stoppen met drugs en alcohol en zijn entourage waar hij mee begon op 25 jarige leeftijd. Hij zegt nu, op 53 jarige leeftijd, de gelukkigste man op aarde te zijn! Hij herhaald meerdere keren dat hij spijt heeft van zijn verleden en nu net zoveel goede dingen (of meer) wil doen dan hij in het verleden fout deed. Ooit was hij een rustige jongeman en kwam terecht in een omgeving van drugsgebruikers die zijn vrienden werden.
De dood van zijn beide ouders maakte hem kwetsbaar voor verslavingen. Meer dan 15 jaar waren drugs en alcohol zijn beste vrienden. Het begon allemaal in 1985 in een Café. Ik zag de jongens steeds opstaan en vertrekken. Toen ze terug aan tafel kwamen leken ze wel veranderd. Ze geloofden dat ze sterker waren en alles aan konden. Ik begreep niet helemaal wat er gebeurde. Ik werd nieuwsgierig en volgde hen om te zien wat ze aan het doen waren. Ik zag het gebeuren, ze snuiven poeder. Dat wilde ik ook proberen en het beviel me best! Alsof ik plotseling sterker werd, herinnerde zich de Nederlander.
Verslaafd
Als snel raakte Johan verslaafd aan cocaïne Ook werd hij dealer “Ik verdiende goed toen, zo’n 500 euro per dag. Ik had een woning en een auto, ik had eigenlijk alles wat ik wilde. Maar ik was verslaafd aan drugs…. Ik ging meer uitgeven dan ik verdiende. Het werd steeds moeilijker en het ging van kwaad tot erger. Ook mijn verslaving werd erger. In korte tijd was ik mijn huis , mijn auto en alles kwijt. Ik verbleef waar mensen mij een plekje boden en had heel veel schulden. Als ik drugs had kreeg ik allerlei verschijnselen, het was vreselijk” vertelde Johan. Het gebruik van drugs maakte hem ook agressief Johan Bergman werd zeven keer gearresteerd en bracht zeven jaar van zijn leven door in verschillende gevangenissen in Nederland. “Ik wil eigenlijk niet zoveel vertellen over die jaren. Dat is voor mij verleden tijd. In de gevangenis besefte ik dat ik fout bezig was. Ik geef toe dat ik veel fout heb gedaan. Denk niet dat ik alleen een paar fietsen gestolen heb, ik deed veel foute dingen. Ik heb er veel spijt van” verteld Johan.
180 graden gedraaid
Vier weken geleden kreeg Johan een nieuwe woning. In samenwerking met “zijn” organisatie (NuNN) en de lobby van de wijkagent. “Het is geen groot huis, een huis met twee kamers, keuken en badkamer. Precies wat ik nodig heb. Ik kan bijna niet wachten om weer naar huis te gaan en de eerste bloemen in mijn tuin te zetten. Ik ben de rijkste man ter wereld “zegt hij. Hij leeft nu van de verkoop van oud ijzer en helpt mensen in Nijmegen met allerlei klussen. “Soms heb ik zoveel werk dat ik in paniek raak dat ik niet klaar ben voor de avond. Mensen hebben vertrouwen in mij en vragen mij om klusjes voor hen te doen” verteld hij. Hij is blij dat een deel van zijn familie weer contact met hem heeft. Vooral de jongere generatie, neefjes en nichtjes. “De oudere generatie kan moeilijk vergeten en vergeven. Maar gelukkig de jongeren wel, ik ben tevreden” zegt de Nederlander.
Er zijn veel mensen die hulp nodig hebben
Drie dagen geleden kwam Tuc weer in Bacau. Hij was begeleider van de groep fietsers. Veelal ex dak en thuislozen reisden 2600 kilometer op de fiets. Ze haalden geld op voor de arme mensen die deel uit maken van de projecten van Asociatia Betania. Er werd bijna 20.000 euro opgehaald. Het is de vijfde keer dat Johan Bergman in Bacau komt om armen te helpen. Iedere keer om te helpen met vloeren, daken en verfwerk in de wijk Izvoare in Bacau. “De verschrikkelijke situatie waarin mensen leven in de wijk Izvoare hebben mij aan het denken gezet. Ik besef dat de mensen het hier veel slechter hebben dan wie dan ook in Nederland. Deze mensen motiveren mij. Hier in Roemenië in Bacau bij Betania heb ik nog veel te zien en te doen” zegt hij uit volle overtuiging.
Wat een verhaal zeg. COMPLIMENT (dit mag met hoofd letters geschreven worden) dat Tuc zijn leven weer op de rails heeft gekregen en al zoveel werk heeft gedaan in de wijk Izvoare. Ik weet hoe de mensen daar leven ben er zelf al twee keer geweest. De laatste keer kwam er geen water uit de kraan het is dat Betania zich hard maakt voor deze mensen anders moeten ze het zelf maar uitzoeken.
Ook alle andere mensen van NuNN gefeliciteerd met de geweldige prestatie.