Hulpverlening (2)

Hulpverlening (2)

De ideeen over hulpverlening lijken de laatste tijd steeds meer te vervormen, zeker in een land als Roemenie, wat vanuit Nederland goed te bereiken is. Zoals ik al eerder schreef, (in hulpverlening -1) zijn vele groepen actief in Roemenie. Kleding en goederen worden met tonnen naar Roemenie vervoerd, en veelal iedere keer op dezelfde plaatsen verdeeld. Allemaal goed bedoeld en er wordt hierbij heel veel vrijwilligerswerk verzet. Toch blijft het jammer dat de werkelijke problemen niet aangepakt worden. Maar weinig organisaties zijn bezig met echte structurele projecten. Dat is wat Roemenie nodig heeft : structurele projecten. In jeugdzorg, onderwijs en gezondheidszorg is nog veel, heel veel, te doen. Deze zomer wordt door een groep uit Nederland, in samenwerking met een aannemer uit Roemenie, een nieuwe school gebouwd. Dat is ook vrijwilligerswerk. Een groep die daar al meer als 8 maanden mee bezig is. Als je dan een berekening maakt dat de komende 15 jaar honderden leeringen van de school gebruik kunnen maken dan heb je het over een structureel project. Gelukkig zijn er veel mensen die dit begrijpen en inzien wat Roemenie nodig heeft. Toen we in 1995 begonnen waren de omstandigheden waar in we moesten werken zwaarder als nu. Toen moest alles nog opgebouwd worden. Nu er veel opgezet is en er mogelijkheden zijn voor honderden kinderen die we op een goede manier therapie, onderwijs of opvang kunnen bieden, wordt het allemaal moeilijk. Daar nog bijgevoegd dat duizenden mensen gebruik maken van verbeterde gezondheids- voorzieningen en duizenden leerlingen jarenlang gebruik kunnen maken van nieuwe opleidingen ( 37 praktijkopleidingen op diverse scholen) dan denk ik dat er structureel iets opgezet is. De praktijk leert dat als je mensen uitlegt wat Roemenie nodig heeft en hoe het een en ander opgezet kan worden, men dit begrijpt, en er een gemotiveerde inzet is en komt. Er blijft echter een grote categorie over die liever ziet dat je koffie zet onder een lekkend zeiltje dan dat je bezig bent met structurele projecten. Sterker nog men ergert zich dat je iets opgebouwd heb en aan het opbouwen bent waar een grote categorie mensen en kinderen gebruik van maken op lange termijn.